Maty wibroizolacyjne TINES®

Oferta mat wibroizolacyjnych TINES® obejmuje maty z kompozytu poliuretanowego TINES® Polymat oraz maty z granulatu gumowego TINES® Rubbermat, o przeznaczeniu do bezpodsypkowych konstrukcji nawierzchni szynowych (STM) lub maty podtłuczniowe (SBM).




Wzrastająca świadomość społeczeństwa na temat ekologii i ochrony środowiska, wpłynęła na dostrzeżenie ważnego aspektu, jakim jest ochrona otoczenia przed negatywnym wpływem hałasu i wibracji.

W nawierzchniach dróg szynowych drgania i hałas generowane są przez przejeżdżające pojazdy na styku koło-szyna, szyna-podtorze. Wzbudzone wibracje mają niekorzystny wpływ na otoczenie, przede wszystkim na budynki znajdujące się w sąsiedztwie eksploatowanych linii kolejowych, tramwajowych i metra oraz na ludzi w nich przebywających.

Intensywność odczuwalnych drgań oraz poziom hałasu w budynkach zależy głownie od odległości budynku od toru, po którym odbywa się ruch, ale także od warunków gruntowych: sztywności gruntu, gęstości gruntu, rodzaju warstwy gleb i skał, z których się składa oraz obecności wód gruntowych. Zależy także od stanu konstrukcji budynku, wymiarów, głębokości posadowienia fundamentów, stanu technicznego konstrukcji ścian oraz stropów.

Problem wibracji występuje zwłaszcza w miastach, w obszarach ścisłej zabudowy, często zabytkowej, których konstrukcja może być bardzo wrażliwa na destrukcyjny wpływ drgań. Wibracje stanowią dodatkowe obciążenie konstrukcji obiektów inżynieryjnych – tuneli, mostów, wiaduktów, przyczyniają się do pogorszenia stanu dróg szynowych, m.in.: można zaobserwować niszczenie warstwy podsypki, a także szybsze zużywanie szyn. Poprzez zabudowanie elementów wibroizolacyjnych w konstrukcji nawierzchni torowej, można skutecznie redukować poziom tych oddziaływań.

W torze klasycznym wibroizolację zapewniają tłumiące własności warstwy podsypki tłuczniowej. Prawidłowo zagęszczona podsypka absorbuje drgania, dzięki własnej masie oraz niejednorodnemu układowi i wielkości ziaren tłucznia. W przypadku konstrukcji podsypkowej, jeżeli tłumienie warstwy podsypki okazuje się być niewystarczające, umieszcza się pod nią dodatkową warstwę wibroizolacyjną w postaci maty podtłuczniowej.

W nawierzchniach bezpodsypkowych, ze względu na ich dużą sztywność, koniecznością jest stosowanie elementów wibroizolacyjnych, którymi są podpłytowe maty wibroizolacyjne.

Maty wibroizolacyjne podpłytowe i podtłuczniowe są stosowane w celu: zmniejszania wibracji od pojazdów szynowych, poprzez zwiększenie sprężystości podłoża oraz zmniejszenia poziomu wtórnego hałasu w budynkach w otoczeniu trasy.

Warstwa wibroizolacyjna, w postaci elastycznych mat w konstrukcjach nawierzchni podsypkowych jak i bezpodsypkowych zmniejsza uciążliwość propagowanych przez przejeżdżające pojazdy szynowe drgań i hałasu. Elastyczność tych materiałów, zwiększa podatność nawierzchni, drgania są tłumione już w miejscu ich powstawania – na styku koło-szyna. Elastyczna warstwa separuje warstwy sztywne, co pozwala na zakłócenie i przerwanie przenoszonej energii drań.

Warstwę wibroakustyczną można zastosować w więcej niż jednym punkcie styku mas. Zwiększenie masy oraz redukcja sztywności torów to tzw. mass-spring-system, czyli system masy odsprężynowanej. Im głębiej umieszczony jest element elastyczny, im więcej masy nad nim, tym większy jest efekt tłumienia. Wielkość masy odsprężynowanej ma istotny wpływ na skuteczność tłumienia wibracji i hałasu. Umieszczenie maty wibroizolacyjnej między podporą szyn a fundamentem, powoduje, że masę odsprężynowaną stanowi masa taboru, szyny, podpory szynowej.

Umieszczenie maty między fundamentem a podtorzem powoduje, że masę odsprężynowaną stanowi masa taboru, szyny, podpory szynowej i fundamentu. Maty wibroizolacyjne ułożone na spodzie konstrukcji nawierzchni szynowej, zwiększają wielkość masy odsprężynowanej, co wpływa na lepsze tłumienie drgań materiałowych. Zastosowanie mat wibroizolacyjnych wpływa więc pozytywnie na komfort pasażerów podróżujących pojazdami szynowymi, redukuje wstrząsy i hałas, co podnosi standard życia mieszkańców żyjących w otoczeniu linii kolejowych.

Projektowanie wibroizolacji obiektów inżynieryjnych wymaga przeprowadzenia pomiarów drgań oraz symulacji skuteczności proponowanych rozwiązań oraz sporządzenia analizy wpływu drgań emitowanych przez przejazdy pojazdów szynowych na budynki i ludzi w nich przebywających. Analizy te w odniesieniu do konkretnych obiektów potwierdzają ich skuteczność. W tym zakresie konieczna jest współpraca z ośrodkami wykonującymi takie analizy. Bez względu na rodzaj nawierzchni, warstwa wibroizolacji musi być dobrana prawidłowo, aby nie przyczyniła się do zwiększenia drgań, zamiast je redukować.